hvern er smiðar scolo launa.[1] Nu scal smiða til krevia alla þa er innan fiorðongs ero. unnz yrnir ero. Stamna smiðr hverr er seccr at .vi. morcom. ef hann firi nemr at fara til. Nu hava þeir kiol sett a bacca stocca. oc til smiðar tekit. þa ef einnhverr þeirra leypr i fra þeirri smið. leypr stamna smiðr æða filungr. þa er sa stamna smiðr æða filungr utlagr. af þvi at hann fellir landvorn fori kononge. Nu scolo smiðar fe launa. stamna smiðr aura .ij. sex alna eyris. a sycnum dogum. sunnudaga a mellom. En filungr eyri. Nu scal skip eigi brenna ne briota aðr stamnar se sömder við kiol. a öðru skipi. En ef þeir brenna æða briota aðr. þa er þeim homlo fall. böte .iij. morcom homlo hveria.
307 Nv scal naust ivir gera. þa scal styri maðr stemnu gera. sva háva at þeir mege efla at gera naust. En ef þeir vilia eigi gera. þa seckiazt þeir .iij. morcom við konong. Nu skipta þeir tilfongum. sin a millum. En þeim liggia við .iij. aurar við staf hvern. oc sva firi staflægiu hveria. oc sva firi fleyðri hveria. oc fa þo til at siðarr se. Aurar .iij. firi torvol hvárn .iij. aura firi vinnskeið hvára. Eyri firi troðo hveria. oc sva firi næfra kimbul hvern. Eyri firi torvo hveria. oc fa til þo at siðarr se.
308 Nu scal styrimaðr gera stemnu til. at segl scal gera ivir skip þat. Nu ef eigi er gort at þeirri stemnu. þa liggr þeim ollom við er til skylldu fa mercr .iij. Nu ef sumir gera en sumir eigi. þa liggr eyrir við oln hveria. Eyrir við licsima hvert. þo eyrir at eina oln skorte i. Eyri firi þraða riðu hveria. Eyri firi hanka hvern. Eyri firi clo hveria. At huða fange scal reip meta. Eyri firi huð hveria. er eigi kemr fram. oc kome fram þo at siðarr se. Nu ef skorð verða a. þa skal armaðr æða lendr maðr þau skorð böta. sva sem þeir hava veizlu til. oc söke viti af þeim siðan.
309 Hvervetna þess er vapna þing scal væra. þa scal armaðr æða lendr maðr segia til of haust oc hava þing of vár. scolo aller menn þat þing sökia frialser oc fulltiða. ellar ero þeir vittir .iij. aurum hverr þeirra. Nu scolo menn vapn sin syna sem mælt er i logum. scal maðr hava breiðöxe. æða sverð. oc spiot. oc skiolld þann at versta koste er liggia scolo iarnspengr þriar um þveran. oc mundriði seymdr með iarnsaumi. Nu liggia aurar .iij. við folkvapn hvert. Nu scolo böndr fa til a þofto hveria tvennar tylftir orva oc boga einn. giallde eyri firi odd hvern er missir. en .iij. aura firi boga.
- Jvfr. Cap. 307. F. VII. 3. Cap. 308. F. VII. 5. Cap. 309. F. VII. 13. 15.
- ↑ I Mbr. har her oprindelig staaet: „hava“; men dette Ord er af den gamle Afskriver overstreget, og ovenover skrevet med samme Haand „launa“.
