| Gulathings-Lov | 99 |
301 Nu leysa þeir skip or festom. oc söker maðr eigi halfrymi sitt. þa scal reisa up ár hans. oc skirskota þriggia marca sect a hendr hanom. Eckia scal lata föra mat sinn til skips. oc alla reiðu. ef hon hever eigi homlo mann sér. oc bioða styri manne. Nu ero þeir eigi förer er fim[1] rum fliota a tvitugssessu. æða fleiri. Nu scal lendrmaðr æða armaðr gera i homlor .v. sa er attong hevir at ivir sokn. oc eigi minna. Nu scolo þeir bioða lið sitt a onnur skip. ef þeir ero eigi förer. Nu ef þeir taca eigi við þeim. þa ero þeir orseckir þo at þeir siti heima. oc före armanne mat til handa. kononge at hallda. Nu er þeir koma heim. þa kalla þeir til manntals oc fa eigi. þa scolo þeir af kili hoggva. oc skemma sva skip þeirra. sem þeir eigu manntal til. geri eigi skemra en sessum ma telia. En ef þeir ero færre. en þeir mege eiga þrettan sessu. þa scolo þeir fara a þing oc bioða sic i tal með öðrom monnom. En ef þeir gera eigi sva. þa scolo þeir at vare oðro gera þat skip feört. bæðe at mat oc at liði. En ef maðr gerir leiðangr i annan stað en hann a at gera. þa er sem hann have ugorvan. Nu ferr maðr a skip annat en hann a at fara. þa gerir hann bæðe at hann reör leiðangrinn oc gelldr vitit.
302 Nv hverver þu stamn suðr með lande. oc leypr maðr af skipi. meðan þeir suðr fara. oc konongr liggr til landvarnar. þa er hann utlagr. kaupi sic aptr .xl. morcom. En ef styri maðr leypr. þa er hann með ollo utlagr um. Nu ma eigi hefta leiðangr lengr uti. en maðr have halfs manaðr mat hvárs efter. Nu leyuir styrimaðr manne af skipi at ganga. þa abyrgizt hann skip þat allt. En hverr gange af at usecku er af gengr siðan.
303 Nu fara þeir aptr norðr heim. oc verða matþrota. þa scolo þeir skirskota a onnor skip. oc syna þeim mat sinn. at þeir hava eigi meira mat. en manaðar mat hvárs i tvennom sveitum. þa scolo þeir hoggva naut tvau firi boanda at usecku oc leggia up aura tva firi ku. oc sva firi ora þritiðung. En firi oxa þritiðung[2] halvan þriðia eyri. oc late efter liggia hofuð. oc huð. oc fötr. þa ero þeir orseckir. ef þeir sva hoggva. En ef þeir hava hofuð brautt med sér. æða fötr oc huð. þa ero þeir seckir. En ef þeir hoggva firi þeim bonda er aðrer hiuggu fyrr firi. oc keömr eigi fram hofuð. æða fötr. þa höggva þeir at usecku ef þeir leggia fe firi. Nu hoggva þeir eigi sem nu er her skilt. þa er styrimaðr secct .xl. marca. En hasete hverr at
- Jvfr. Cap. 301–303. F. VII. 14. 20. 23.
