| Gulathings-Lov | 91 |
270 Nv scal þær iarðer telia. er oðrlom scolo fylgia. Su er ein er ave hever ava leift. Su er onnur er gollden er i mannzgiolld. Su er hin þriðia er i branderfð er tekin. Su er hin fiorða er heiðlaunað er. Su er hin .v. er dreckulaun er. ef hann þiggr af kononge. Setta barnfostr laun hverr sem gefr. Siaunda ef maðr skiptir oðals iorðu sinni i aðra iorð. þær scolo oðrlom fylgia oc allar þær er i oðals skipti hava komet. með bröðrom oc með frendom þeim. allar aðrar aurum.
271 Nu ef iorð kemr undir konong. þa scolom vér undan armanne hans þa iorð brigða. þeim armanne er i þvi fylki a ivirsokn. er su iorð liggr i. En ef eigi er konongs armaðr i þvi fylki. þa scolom vér brigða undan þeim armanne er nestr er. oc hava brigt fyrr en þriggia kononga æve se liðin. En ef eigi er þa brigt. þa liggi iorð sem komen er. En þo at konongar se þrir senn at lande. þa er þat þo eins æve. Nu vill konongr iorð undan oss brigða. þa scal armaðr hans þa brigða sva sem várr hverr undan oðrom. hann scal þa oc hava brigt fyrr en þriggia kononga æve se liðin. ellar liggi iorð sem komen er. Eigi scal þa brigða er konongr er innan fylkis. þar sem su iorð liggr.
272 Nv liggr iorð .xx. vetr. oc er þar engi lysing a. þa liggr hon til fullra aura. En lysing er at engu nyt. nema baðer iatte kaupi oc sale. Nu ef hinn níttir.[1] þa niote hann vatta sinna a þingi. Nu scal hann með arofum iorð þa brigða. þeir ero hanorn arovar retter er við kaup þeirra varo. ef þeir liva. hvigi sem þeir ero burðum. En ef þeir ero eigi til. þa scal hann brigða með arofum rettom.
273 Ef maðr er i umegð. þa scal hann brigða iorð sina. er hann er komenn ór umegð a fyrstum .xii. manaðom. En ef hann vill eigi þa brigða. þa a hann alldrigi uppreist þess mals siðan.
274 Nu kemr iorð undir kono. su er menn standa til lausnar undan henne. þa scolo þeir undan henne leysa. ef sva nán er frendseme þeirra. at er i nefgilldi. æða i bauggilldi. þa scolo þeir segia henne firi iorðu of haust. firi nott hina helgu með vatta tva. oc stefna henne til þorsdag i pasca vicu. at taca við aurum slicum sem logmál er til. oc hava stemt henne hit seinsta þvakdag þann er .iij.[2] liva fosto. oc
- ↑ I Mbr. bruges overalt Streg over i istedetfor Prik. I dette Ord findes over det förste i tvende skraae Streger. Den ene af disse skal rimeligviis betegne Accent.
- ↑ Saaledes i Mbr. Arn. Magn. indskyder i sin Afskrift: „vicur“; hvilket Ord ogsaa efter al Rimelighet ved Uagsomhet af Afskriveren er blevet udeladt. C. A. M 306. f. og C. Thott som Mbr.; ligesaa C. A. M. 66. qv. oprindelig, men her er senere med blegere Blæk tilföiet over Linjen Ordet: „vikur“.
