| 84 | Ældre |
meðal skialdbalka tveggia. þar sem eigi ma bora fole væra. þa er boande þiofr at ef hann er heima. En sunr hans fulltiða ef eigi er boande heima. En ef þeirra er hvarge heima. þa er griðmaðr ef hann er heima. Ef þess missir þa er huspreyia. Dotter fulltiða ef eigi er huspreyia. En ef þeirra er hvarge til. þa er bryti þiofr at. Nu er karlmaðr þiofr at ef þat er i karlklæðom sa fole. en kona ef i kvenklæðom er. Nu er fole hittr i sæng mannz. þa er sa þiofr at er sæng gerðe. Nu er fole hittr i lasom æða i lokom. þa er sa þiofr er lycli veiter vorð. Nu er fole hittr i loðu mannz uti. þar sem eigi ma utan til taca þar sem er. nema briote til. þa er sa þiofr at er þann laða loð. Slict er ef i viðkesti er. Nu afla hiun steikar. þa er þar huspreyia heima beztra manna. ef hon blandar motuneyti við þau. þa er hon þiofr at. þo at þau stele. En ef hon hverfr ifra. þa er bryti þiofr at. Hvar sem bora fole er þa a sa nikvæðt. oc hallda eiðum upp.
256 Maðr stendr fe sitt i hende oðrom. oc tecr hann við [fe sinu.[1] oc skilr hann sva firi. at ec drep hvergi konongs rette niðr. oc hever hann við þat vatta. þa er hann sannr at sok. en hinn orseccr er við tecr fe sinu. En ef hann leynir þiove. oc tecr við fe. þa er hann seccr .xv. morcom við konong. Nu mælir þat arrnaðr. æða lendrmaðr at þeir have sætt gorva. Sa[2] er stolenn er. oc sa er stal. oc hava drepit niðr konongs rette. þa scal hvártveggia þeirra festa firi þat lyritar eið. En ef þeir eiðar falla. þa er hvártveggia þeirra seccr at .xv. morcom. en annarr ef öðrom fellr. Nu finnr maðr fe sitt þiofstolet oc fylgir eigi þiofr. þa scal hann hava við navistar menn sina er hann tecr fe sitt. oc lata þa bera vitni um. at þar var eigi þiofr við er hann toc fe sitt.
257 Nu kenner maðr manne stuld. en oðrom viðrtocu. at hann have tekit við fe hans þiofstolno. sa kveðr nei við. hann scal synia med lyritar eiði. en sa fellr til utlegðar.
258 Maðr söker annan um stuld. oc er eigi lyst þyft efter. þa scal sa synia lyritar eiði er firi soc verðr. sa fellr hanom til útlegðar.
259 En ef stelr kona ættboren. þa scal hann af lande föra i annars konongs vellde. Ef stelr umage. þa scal böta aftr verc hans. En ef stelr þræll heralenn. þa scal
- ↑ [ Her har i Mbr. oprindelig staaet. „fenu“; men den gamle Afskriver har rettet dette ved at sætte: „si“ ovenover med Tegn til at indskydes mellem e og n.
- ↑ I Mbr. har oprindelig staaet: „þa“, hvilket er rettet til: „sa“; dog saaledes, at det oprindelige Bogstav ei er udraderet. A. M. leser: „sa“; ligeledes C. A. M. 306 f. og 66 qv. samt C. Thott. 2083 qv.
