| 74 | Ældre |
216 Hvervetna er maðr gefsc eigi sialfr at grande. þa a konongr ecki a. Nu eggiar maðr mann at ser biarneggian. æða stefnir hanom a hólm. ef hinn veitir hanom þa uvene. þa er han rettlaus. oc hever hann þvi skirskotat. oc sva ef han bregðr hanom þvi er hann toc fyrr rett a ser. Nu ef maðr tecr grip einnhvern firi manne oc leggr firi log oc dom. oc er þat hins er hann toc firi. þa hever hann með rane. þa scal hann böta bauge kononge. en hinn have grip sinn er a. oc vitu þat vattar.
217 Nu bita hundar bufe manna. giallde sa er hund a halft hit fysta sinni. er hann bitr. en allt iamnan siðan. En ef hann seger afhent ser þegar er hann bitr giallde allz ecki. En ef hanom verðr þat firi æða hiunum[1] hans. at þau kasta mat firi hann. giallde halft hit nesta sinn. en allt iamnan siðan.
218 Sa er baugr hinn fysti er hofuð baugr heiter. þar ero .x. mercr i þeim. þat er kýr tvær oc þrir tigir. ef sa er oðalborenn er viginn er. vaxa oc þverra þeðan mannzgiolld. sva sem aðrer retter manna. Faðer a þat at taca ef eigi livir sunr. En ef baðer liva. þa a fader .iij. mercr. En ef hann er eigi vig förr. þa a hann .xii. aura af viganda. En ef vigande verðr utlagr. þa missa þeirrar botar. En þa er vigande verðr dauðr. þa tecr ervingi við öxe.
219 Sa er annarr baugr er broðor baugr heitir. þar ero .v. mercr i þeim. þat ero kýr sextan.
Nv[2] er hinn þriði bröðrongs baugr. þar ero .iiij. mercr i þeim. þat er holfum eyri minna en .xiii. kyr.
220 Baug þann er .x. mercr ero i. scal taca sunr hins dauða. Broðor baug scal broðer taca ef hann er til. ellar sunr hins ðauða. En ef hvárge er til. sunr hins dauða. ne faðer. þa a broðer bót alla. Bröðrongr ef hann er helldr til. En ef engi er sa til er ec talda nu. þa a ervingi hins dauða alla bot hans.
- Jvfr. Cap. 217. F. XI. 26. Cap. 218-252. F. VIte Part.
- ↑ I Mbr. „hiuunum“; rimelig feilskrevet ved at dele Ordet, af hvilket „hiu“ staaer nederst paa Siden og „unum“ överst paa den fölgende. Arne Magnussön har: „hiunum“. – Ordene „æða hiunum hans“ mangle baade i C. A. M. 306. f. og 66. qv.; ligesom og i C. Thott. 2083. qv.
- ↑ I Mbr. synes oprindelig at have staaet: "Sv" med röd Begyndelses-Bogstav, men dette S er udvasket og ovenover skrevet et N, som det lader med en nyere (Arne Magnussöns?) Haand. A. M. har i sin egenhændige Afskrift: „Nv“; ligeledes C. A. M. 306. f. og 66. qv. samt C. Thott. 2083. qv.
