Gulathings-Lov | 73 |
Nu kenner maðr manne. at hann hellde hanom undir öxe. þa scal hann synia með lyritar eiði. Nu helldr maðr manne undir öxe. oc fær hann af þvi sár. þa scal hann böta hanom sarbotum holfom. Nu helldr maðr manne undir öxe. oc fær hann af þvi drep. þa scal hann böta hanom rette holfum.
210 Nu kenner maðr manne at hann pini hann. þa scal hann synia með lyritar eiði. fellr til .xl. marca við konong. ef fellr. en hinum til rettar fullz.
211 Ef maðr kallasc lostenn væra, oc er hvarke blárr. ne bloðogr. oc ero eigi vitni við. þa hever hann skamt loget a hendr ser. þar er engi maðr rett a. þat heiter svarta slag. En ef maðr kenner þat manne. þa scal hann synia með lyritar eiði. En ef sa eiðr fellr. böte hanom rette sinum. en kononge .xl. marca.
212 Ef maðr lystr mann .iij. hogg. æða þrim fleiri. þat heiter bardage fullr. þa scal hann hava rett firi hogg hvert til þriu ero. en konongr .xl. marca.
213 Nv telr armaðr bu mannz. æða tecr upp i stöðum öðrum. en i þeim þrimr er til þess ero talder. þa er armaðr seccr .xl. marca. oc sva lendr maðr at somu hove. ef hann ferr i bu mannz oc tecr upp. En hverr þeirra manna er þeim veiter lið til þess. þa er seccr at .iij. morcom.
214 Nv kenner armaðr þat manne at hann have drepit niðr konongs rette. en öðrum þat at hann have uvene fengit. En þeir kveða nei við. þa scal armaðr stefna þeim til þings baðom tveim. þa scolo þeir a þvi þingi festa firi sic lyritar eið. hvárr þeirra. at þeir hava eigi sætt gorva firi þat mal. ef þeim fellr sa eiðr. þa fellr til .xv. marca vitis hvarom þeirra. Nu ef annar vinnr en annar eigi. þa er sa useccr er vinnr. en hinn er sannr at sok er eiðrinn fellr. En ef armaðr stefnir öðrum en öðrum eigi. þa er sem han geri ecki at.
215 Aller eigu sarbötr iamnar þegn oc þræll. Nu ef maðr særer þræl mannz. þa scal hann hallda upp föðzlo við hann liggr i sarom. oc verclaunum ollum við drotten hans. oc lækningar kaupi.
- Jvfr. Cap. 213. F. IV. 50–52.