| 72 | Ældre |
kenner armaðr þat manne. at hann have alet utlagan mann i skoge. en hann kveðr nei við. þa scal hann synia með lyritar eiði. þa fellr til .iij. marca. ef fellr. Nu kenner armaðr þat manne at hann have vistum verit með utlogum manne a þingi æða a kirkiusokn. æða at oldrhusi. ef hann kveðr nei við. þa scal hann synia með lyritar eiði. ef hanom fellr sa. þa scal hann böta kononge bauge. Nu er maðr viginn i flocke. æða i fiolda manna. æða særðr. æða lostenn. þa er bú hans upnemt. þa scal hann engi maðr föða fyrr en hann hever boðet log firi sic. En ef nokorr föðer hann. þa er sa seccr .xl. marca. en ef hann er vistum með hanom þar sem þat er til skilt. þa er hann seccr bauge við konong. Aller þeir er a sia þa er þeim eigi uvisa vargr. hinum er eigi sia þa er þeim uvisa vargr. þeim liggr ecki við til domr fellr a.
203 Kona ma föða bonda sinn netr .v. at usecku. siðan domr kemr a hendr hanom. En ef hann sitr þar lengr slimu setr. þa scal hon ganga til granna sinna. oc segia til at hann sitr þar slimu setr. þa er hon usecc.
204 Ef þræll lystr mann frialsan. þa scal drottenn hans sættasc við hinn er lostenn er. ellar geri hann utlagan. ecki a konongr a þvi.
205 Nv kastar maðr at manne. oc kemr a annan. þa heitir þat gassa gleöpr. þa scal hann giallda þeim aura .vi. er a keömr.
206 Ef maðr[1] hafðe lond at veiðzlu konongs. oc er af hanom tekin. þa scal hann taca þo at hvaro rétt slikan sem lendr maðr. oc sva sunr hans til hann er fertugr.
207 Nv kennr maðr manne at hann veiter forstoðu útlogum manne hann svarar þvi at ek renn epter sem þu. nu scal skogr bera vitni um. ef hann kömr i skóg. þa scal han kaupa sic þeðan .xl.. marca. þo at hinn kaupi sic .xv. morcom.
208 Nu beriast menn tveir. oc ero eigi vitni við. oc kenner hvárr oðrom. þa böte sinum rette hvárr þeirra kononge.
209 Nv helldr maðr manne undir öxe. oc fær hann af þvi bana. þa scal sa giallda er hellt hanom holfum giolldum aptr frendum hans. En ecki a konongr a þvi.
