| 46 | Ældre |
hvarf. Nu veiða aðrer menn. þa veiða þeir þeim er hvarf atte. Nu fara menn a biarnveiðar oc ganga til hiðrs firi ovan viðu oc leypa út birni. þa scolo þeir giallda aptr ef hann bitr firi monnom er út leypa. En ef hann leypr i viðum út. þa scolo þeir ecki giallda.
95 Vapnom scal dyr veiða. hvar sem ma. hverr sem morc a. Nu fara menn a dyra veiði. þa scal hverr fara þar sem hann a morc at renna hundum at dyrum. þa a sa dýr er reisir. meðan hann vill efter fara. þo at annarr veiði. Nu kömr dyr a sund. þa a sa skotbóg i er þat dyr veiðir. Leysi af með skinni. ellar leysi skarð ór skinni. Nu rennr dyr af veiði stigum. oc veiða þat aðrer menn. þa a halft hvárr þeirra. sa er veiðir oc sa er reisti. Nu ferr maðr i annars mannz morc at renna hundum. þa veiðir hann þeim er þa morc a. Hundr a skinn ef menn dyr veiða. Hittir maðr sel æða fisk firi ovan marreins backa. þa eignazt iorð. En ef hann förer brautt. þa före hann aptr. oc leggi a landnám ef hann sottr til. En ef maðr hittir dyr a lande dauðt þa scal hann sialfr hava fynd sinn. hvatke dyr sem er.
96 Engi scal oðrom spellvirki gera. Nu ef hann gerir þat er halfrar mercr skaðe er. þa er þat spellvirki. oc allt þat er menn meta til halfrar mercr skaða. Nu höggr maðr hala af heste mannz. oc fylgir nokat af rofo. þa er þat spellvirki. Nu höggr maðr i barð skipi mannz framan æða aptan þvi er halfrar mercr er vert. þa er þat spellvirki. Nu ef hann vill eið festa. þa scal hann festa settar eið firi. ellar fare hann utlagr. Nu gengr hann i gegn. böte aptr sem menn meta. Nu gerer maðr minna skaða manne. oc gengr i gegn. beöte aptr sem menn meta oc leggi a .vi. aura at þocca bot. Nu kveðr maðr nei við. syni lyritar eiði. ef fellr giallde slict sem nu er talt.
97 Nu spillir umage æða fe spillir fe. allt er þat halfgillt. Syni lyritar eiði. sa er fe a. æða umaga. Nu stendr hestr i tioðre. þa kemr annarr hestr til hans. oc fliugazt þeir a. verðr hinn laus oc elltir hinn firi berg æða til bana. þa er ugilldr. En ef þeir baðer fliuga firi. þann scal aptr giallda er i tioðre stoð. stöðe hann kyrr ef eigi köme hinn til hans.
98 Nu scal engi firi oðrom brenna hus ne laða heiftugri hende. En ef hann brenner. oc verðr hann at þvi kunnr oc sannr. þa er hann utlagr oc uheilagr. oc heitir brennuvargr. oc firigort hverium penningi fiar sins. i lande oc i lausum eyri. Nu ef
- Jvfr. Cap. 96. F. X. 46. Cap. 98. F. XIII. 2. 13., XV. 12.
