hinn kallar eigi til barns sins. er eið léét falla. a fyrstum .xii. manaðom. þa scal hinn föða ser upp þræl. æða ambott. firi þvi at engi várr scal ala oðrom þræl kalfselde. Nu vill hann ganga til siðan vaxet er. oc kenna ser. þa scal hann leysa út með verðe. sva miclu sem valenkunnir menn meta. at verðr se sa maðr orcolaus. Nu gengr maðr i gegn barne sinu. oc berr til kirkiu fyrr en þat have .iij. netr hinar helgu. oc gefr þvi frælsi. þa er þat iamrettes maðr við faður sinn. oc föðer upp i kyni sinu. Sva ma frende hans at somu geva hanom frælsi af hende hans. oc föðer upp i kyni sinu. þa er sa iamrettesmaðr við faður sinn.
58 Nu ma maðr böta rað sunar sins ef hann vill. oc leiða hann i ætt. ef sa iatter er arve er nestr. Nu ef hann a sunu þa er moðer er mundi keypt. þo at einn se fulltiða ef sa iatter. þa iatter hann firi alla þa er i umegð ero. oc sva firi alla þa er ualner ero. Sa scal oðrle iatta er oðal a með þeim. þa scal hann gera þriggia sallda ól horzcra mæla. oc hogga við oxa þritiðung. oc fla af fit af fremra föte högra megin. oc gera af sco oc setia við skapker. Sa scal fyst i sko stiga er mann leiðir i ætt. en þa hinn sialfr er i ætt er leiddr. en þa hinn er arve iatte. en þa hinn er oðrlom iatte. en þa þeir frendr. Engi ma geva arf undan oðrom. velakaup scal at vettoge hava. Engi scal oðrom arfsvic veita. Nu scal stiga faðer i sco. ef hann leiðir sun sinn i ætt. oc sunr hans sa er fulltiða er. Nu er þat ættleiðing at fullu. Nu er sunr eigi til. þa scal sa stiga i sco er hanom iatter. arve. En þa scal sa stiga i sco er hanom iatter oðrle. Nu scal hann sva mæla. at ec leiði þenna mann til fiar þess er ec gef hanom. oc til giallz oc til giavar. oc til sess oc til sætes. oc til bota oc til bauga. oc til allz rettar sva sem moðer hans væri mundi keypt. Nu ma leiða broðer oc systir broðor i ætt við sic. oc faður broðer broðor sun. Nu scal sva leiða hornong oc risung i ætt við sic sem sun þyborenn. Sva megu fleiri frendr i ætt leiða. oc til arfs gera sem nu hevi ec talt. ef sa iatter er arve er nestr. þann mann ma oc leiða i ætt. ef faðer gefr frælsi fyrr en hann have netr .xv. hinar helgu. þa scolo þeir aller iatta er i erfðum ero við hann. Nu scal hann þat hava allt er hann er til leiddr. meðan þeir liva er i sko stigu við hann. þa scal hann taca siðan þeir ero dauðir bæðe arf oc oðal. Nu scal maðr lysa ættleiðing sinni a hverium .xx. vetrum til hann tecr arf. þa scal arfr bera hanom vitni um alldr. oc um æve siðan.
59 Efter vitnum oc gognom scal hvért mal döma. Sva er ef einn berr vitni með manne. sem engi bere. en tveir sem tiu ef maðr uggir eigi andvitni a mote. Nu ero
- Jvfr. Cap. 58. F. IX. 1. 24.
