| Gulathings-Lov | 25 |
við handvommum einum. Nu er sa af lande farenn er ku atte. oc hever manne um boðet halld fear sins. þa a hann hanom ku at bioða. ef hann er innanfylkis. ervingia ef eigi er hallzmaðr til. ef hann vill eigi leigt hava lengr.
42 Nu leigir maðr gull æða silfr at manne. æða hvatke fe er maðr leigir. þa scal hann leigu af reiða sem a var logð. til hann segir at logum leigu af. Leigu þa er a gangr scal maðr eigi leiga. nema þar sem leiga er a logð. oc verða þeir a þat satter.
43 Nv felr maðr bufe inni at manne. at fulgu mala rettom. þa scal hann abyrgiasc við handvommum sinum ollom. þat er handvomm hans ef hann svellter. æða drepr. æða þeir menn er hann scal hallda orðe oc eiði firi. þat ero hans handvomm. ef halldz maðr hittir eigi fyrr en ond er ór. oc sva ef biorn berr. æða bita vargar. æða fellr firi berg. oc fylgir eigi fe[1] hirðir. þa er þat handvomm hans. En ef fellr firi berg oc synir hann þat monnum fyrr en hann flae huð af. þa er þat eigi handvomm hans. þat er þa enn handvomm hans ef drucnar i brunni oc gæter engi maðr. þat er oc hans handvomm ef af ofmegri verðr dauðt. æða klave kyrkir. En ef hǽs er i bande. æða renne staurr firi. þa er þat eigi hans handvomm. Nu skalltu föða til uti ma biargast. þa hitt þu þann er a. oc bioð hanom at veita vorð bufe sinu. oc syn monnum ef fört se at mát sér. og seg af þina abyrgð. En ef maðr tecr ross a fulgu. æða a hafnbit. oc bita þat vargar uti. þa ero þat hans handvomm. ef eigi ero annarra manna ross uti. Nu tecr maðr naut a foðr. þa scal hann sva abyrgiazt sem fulgu naut. þat scal maðr eigi abyrgiast at kýr renne eigi kalfs. ef hann hever oxa i nautum sinum. Nu hever maðr kú mællta i skulld sina. þa er hvarke skerðe verð. ne leigu. þa scal su eigi væra ellri en atta vetra. oc eigi yngri en at öðrom kalve. heil. oc heilspenað. oc have kelft of vetrenn.
44 Nu kaupir maðr at manne ross. æða bufe. þess er abyrgð a er keypt hever. þegar er a brott leiðir. Kyc fe allt er maðr kaupir. þa scal engi oðrom svic selia. ne með leynanda lostum. þat er leynanda laustr a kycfe. ef þat dreccr sik sialft. þa scal sveria er sellde. æða sialfr hava. at hann vissi eigi leynanda lost. ef hinn finnr a fyrsta manaðe.
45 Nv kaupir maðr grip useenn at manne. þa er þess abyrgð a er selldi. til þeim kemr i hendr er keypt hevir. æða þeim manne er hann hever með vattom um boðet viðr at taca. nema þeir skili annan veg firi vattom.
- ↑ Ordet fe er tilsat over Linjen, med samme Haand som det övrige, og med Tegn, hvor det skal indföres i Linjen.
