kono hans. þa scal sa veita trygðar er kono a. En ef hann liggr annat sinn kono hans þa er hann trygrove iamvel sem hinn er vigr a veittar trygðar. En ef maðr vigr sun sinn æða [sun faður[1] hvárt sem hann er kristinn. æða heiðinn. æða moðor. æða broðor. æða dottor. æða systur. þa er hann ubota maðr. hvegi er fyrr var mælt. nema hann se oðr maðr. sva at menn viti at vitfirring se at. En ef karlar tveir blandasc likams losta saman oc verða kunnir oc sanner at þvi. þo ero þeir baðer ubotamenn. En ef þeir synia oc er þo heraðrs fleytt. þa syni með iarnburði. En ef þeir verða sanner at soc. þa a konongr fe þeirra halft. en biscop halft. En ef menn beriazt i kirkiu æða i kirkiugarðe þeim er vigðr er. þa ero þeir ubotamenn. oc a biscop a þvi .iij. mercr. oc þat er þarf til kirkiugarðzens. en konongr þat er umfram er. nema eigi se fe meira. þa scipti þeir konongr oc biscop. sin i millom i helminga. nema þeir vili meiri miskunn a gera við þa. En ef maðr er gorr at ubotamanne. oc hevir eigi sakar abere styrk til. æða kunnasto at flera orvar upp. þa er hann þo ubota maðr iamvel sem aðr.
33 Ðat er nu þvi nest ef biscop ferr upp a land ifra skipi sinu at vigia kirkiu æða aðra þionosto at veita monnum hvárt sem hann þarf lagnt æða skamt. þa scolu böndr fa hanom reiðskiota .xviii. En .xxx. hann ferr at vigia hofuðkirkiu. En ef þeir vilia eigi fa reiðskiota. þo ero þeir seckir aurum .iij. hverr þeirra. er fellir. En ef biscop æða hans ærendreke kenner þat manne at hann have misgort einnhvern lut i kristinsdoms brote. þann er biscop eigi a at þiggja. En ef hann kveðr nei við þvi. þa scal biscops armaðr fara til hus hanom oc taca granna hans tva. þa er nester bua hanom. þa er vel ef þeir vilia fylgia hanom. En ef þeir vilia eigi. þa scal hann krevia þa. þa seckiask þeir at .iij. aurum hverr þeirra við ærendreka konongs. En hann scal sialfr fa sér vatta oc fara til hús honom. oc stefna hanom til þings firi þat mal. oc mæla a hendr hanom a þingi. hann scal festa firi þat lyritar eið. En ef hann vill eigi log festa. æða þing sökia. þa seckizt hann at aurum .xii. við ærendreka konongs. En biscop várr oc hans armaðr. oc aller kennemenn scolu sinar saker sva sökia sem nu hevi ec talt.
34 Þat[2] er nu nest, at várr scal eigi firi oðrom fe taca oc ecki scolom vér oss at gripdeilldum gera. doms er hverr maðr verðr firi sinu fe at hava. en sa er firi öðrum tecr. hann scal þat aftr föra. oc böta kononge bauge firi mistekiu. oc
- Jvfr. Cap. 33. F. III. 44. B. 10. E. 32‒34.
