74 klen-—Klokka Ein verd ikkje rett klaar, fyrr ein er heim kome1t. (—d: Fyrst naar man er hjemko1mnen, føler man tilfulde, hvor udrnattet maa er bleven paa Beien). Trondh, . klen (kleen). Dei er ikkje alle so klene, som dei klaga. Det klenaste verd det dyraste. Kling. Dei faa ikkje alle Kling, som Vis ber-a. (o— De som fpre Sladder bllve ikke allesteds vel modtagne1. lDe Fine 227). klinga. Den som heve det som kling, fær alltid det som spriug. (—O: Den som har Pense, kan altid faa Kreature). klippa. Ein klipper ikkje meir af Sauden, en som han heve paa seg. El. Ein klipper ikkje lenger en til Skinnet. “ Kor ein klipper, gjeng en Klut til Spilles. iNcm1ig Ved mip- ning af Vi til Klceder). kliva. Den som ikkje kliv upp, han dett ikkje ned. Den som kliv for hogt, han dett for hardt. Den som vil kliva paa kvar ein Klett, han skal ikkje un- drast um han dett., Det vil alle kliva der, som laagaste er. (S. Gard). Klo. Klo og Tonn vil hjelpast aat. Han kjenner Kloi, som sjølv er klorad. D’er med Kloi Katten fangar Myfer. klok. Den som er klok, laerer mangt utan Bok Han er klok, som lcerer av annan Manns Skade. D’er ingen so klok, han ei kann mistaka seg. Klokskap er ingen Trollskap. For myken Klokskap ei Daarskap. Tidleg Klokskap er litet sa3tande. — Kloke Born liva ikkje lenge. (Svenst os Danfe). Klok’ka. Ei stor Klokka tarv ein stor Kolv. D’er litet um ei Klokka, naar Kolven er or. Klokka gjeng lika godt, um ingen ser paa henne. Klokka er fyre Skræddarar og Skomakarar. Smaa Klokkor kunna ogso klinga. Brostne Klokkor klinga illa.
