Kaupinan-kjenna 71 Braadt Kaup er osta Ukaup. El. Angerkaup. Fyre lett Kaup fær ein lett Kost. Lett Kaup er ein Lummetjuv. Kanpntann. Det rosat kvar Kanpmann sina Varor. Ogsaa- D’er kleen Kaupmann, som lastar sine eigna Varor. (Nordl.). D’er kleen Kaupmannskap, som ingen vinn nokot paa. I Kaupmannskap gjeld ingen Broder-skap. — Kile. Det vil l)arde Kilar til harde Kubbnr. kitna (kinna-). Ein lyt kirna, tildess ein fær Smor. Den som vil kirna kvar Dag, lyt hava mange Kyr. KEta. Det verd eitt til Kista, naar ein fyrst have Nista. ( av maa skaffet Mab, faa finder man vel noget at forvare den t). Ei kom Kista tarv inkje Lnas. Han kjem ikkje atter, som i Kista er komen. (o— den Om kommet ikke tilbage). „ Kjeft. Til stor Kjest høyrer sterk Rygg. (S. Munn). Der er paa Kjeften ein kjenner Hunden (og paa Maalet ein kjenner Mannen). Ein kann ikkje hengja Kjesten paa Beggen. (o— Vatn kan ikke afhon-e sis frn Mad). . Kjempa. D’er ingi Kjempa sterk nog mot Dauden. Største Kjempa kann falla sigerlaus. kjenna. Det kjenner kvat sitt eiget best “ Det kjenuer kvar sin Saknad. — Det kjennner kvat sin Sko klemba. (Jeed.). Det kjenner kvat sitt Handverk best. Kjennn seg sjølv er ein stor Kunst. Den som kjenner seg best, han mæter seg minst. Den som ikkje kjenner seg sjølv, skal trcetta med ein Granne. (Dna fær han høyra sine Lyte). Kjende Folk turva ingen Tolk “ Kjent Folk er ingen Fnare med. Den som er kjend fyre illt, er ingenstad velkomen.
