slcppu — god 47 Gleda treng .ikkje um nokon Rikdom. “ Me maa vel hava Gleda, um me ikkje kveda. gleppa. Det kann lett gleppa, som lenge var tenkt. Det kann gleppa fyre dei gløgge og. (Mandal). gletta. (o: glide„). D’er Skil paa gletta og detta. — D’er myket, som glett og ikkje dett. Glod. D’er liti Glod, som ein ikkje kann drenna seg paa. Gode Gløder kunna lenge liva. “ Glnp. Han er alltid god, som Glupen fyller. (vos DeFine 239 „Cliben“. Efter Leem’s Qvtegne1ser„Glaupen“, korklatet med: Maven. Detimod hos B. Svv 1,1f’—3 „Den er god som Clng fylder, o: Sttuben, Halsen“). gløgg. Han fær vera gløgg, som aldri skal missynast. Han er gløgg, som gjceter; han er gløggare som sæter. (Eftersttaeberen er rnere vaapasselig endBogteten). Sdm. gløymer Han gløymer ikkje, som hava skal. Det ein gløymer heime, det hngsar ein paa Vegen Der ein gløymer nokot, kjem ein snart atter. Det er ikkje gloymt, som er gøymt. D’er inkje so snart gløymt som velgjort. (Trondh.). gnaga’ Ein gnagar nokot av eit Bein, men ikkje av ein Stein. Gneiste. Der som er ein Gneiste, er nokot til aa kveikja -1ned. El. kann snart verda fleire. Ein liten Gneiste kann gjera ein stor Eld. god; D’er lett aa vera god, naar det inkje —kostar. D’er vandt vera god, naar ein inkje godt fær sjaa. D’er ingen so god, han ei kann saa ein vond Tanke- D’er ingen for god til aa tena seg sjolv. Det gode verd osta gløymt, og det vonde goymt. Det gode kjem ikkje for ofta. —— D’er ikkje for myket, det som godt er. Det eine gode skjemmer ikkje det andre ut. Alle gode Ting era tri. D’:r godt, medan det gode varer. —El. D’er godt, me- dan godt er.
