Side:Ivar Aasen - Norske Ordsprog.djvu/26

Bikkja. D’er ill Bikkja, som bit sine eigne Ungar.
D’er verste Bikkja, som bit og ikkje gøyr.
Ein skal ikkje gjera seg til Bikkja syre eit Beins Skuld.
Han kjenner Bikkja, som biten er.
Naar Bikkja er burte, so bit ho ikkje heime
D’er fleire flekkutte Bikkjor en Presten-si. (Wilse, med Formen „Præstens“). Ellers ogsaa: D’er fleire flekkutte Bikkjor en berre ei.
binda. D’er uvandt aa binda um ein heil Finger.
D’er ikkje verdt aa binda det, som sast er syrr.
D’er faafengt aa binda um Banesaaret.
Bisp. Det kann ikkje alle hava Bispen til Morbroder.
Dei er ikkje alle Bispar, som gjera Bøker.
bita D’er seint aa bita, naar Tennerna er burte
Det bit ikkje alt som gaper. — El. Det bit ikkje alt, som syner Tennerna.
Bite (i’). D’er betre ein Bite med Ro en tie med Uro.
Det vil alle hava beste Biten; det er berre ein, som fær honom.
Beste Biten skal ein hava til sidst. — Hav tyngste Taket fyrst, og beste Biten sidst.
Smaae Bitar er ogso Mat.
bjoda. Den som myket kann bjoda, kann myket krevja.
Den som mange vil bjoda, maa myket sjoda.
D’er ingi Skam aa bjoda til; d’er verre aa ikkje kunna venda. Nordl. Ogsaa i Hall.
(Bioda til, el. „by’ te“, ɔ: gjøre et Forsøg, s. Ex. til en Udreise).
Det byd ingen betre, en han heve.
Den som tek imot, naar det bydst, han heve, naar det ikkje bydft.
Bjølla. D’er litet um Bjolla, naar Kolven er or.
Naar Bjøllkui skinar, fylgja hine etter.
Bjørk. Bjorki er god aa ganga til. — Bjorkekvisten gjerer ingen Skade. (Birkekviste er nemlig bekvemme til Riis-).
Bjørrn. Det bur ikkje Bjørn i alle Skogar.