Første Deel
Ordsprog
(Ordtak, Ordtøke).
A. Den som segjer A, fær og segja B. – Eller: Heve eg fyrst sagt A, so lyt eg og segja B. (oftest i den Mening: Har man gjort en Begyndelse, saa faar man gjøre noget mere).
Adel. Adel-timber bit ingen Alder paa. (God Kjerneved er varig).
Age. Var det ingen Age, so gjekk Verdi av Lage.
Agen er god, maatelege myken. – „Agjen æ go’, maatale’ mykjen“, Hard. (Jf. Sv. Agan är god, när måtta er med).
Der som er ingen Agen, er helder ingi Æra.
Den som agelaus liver, han ærelaus døyr.
Agt. Det er Agt, som giv Magt. – „D’æ Agt’a, so gje Magt’a“, Sdm. (ɔ: Det er Fodring og Pleie, som gjør Kvæget triveligt).
Aka. Det er godt aa aka med heilom. (Tel). Kan ansees som en Forkortning af det gamle: Gott er heilum vegne heim at aka.
Aks. Det verd ikkje Aks av alt, som saatt er.
D’er kleent Aks, som ikkje er ei Snerpa paa. (Vald.)
ɔ: Det er en Stakkel, som aldrig kan blive hidsig.
Alder. Alder vil hava Æra.
Alder hjelper ikkje alltid syre Daarskap.
Alder er ikkje aa skreppa av; ein seer honom syre inkje.
Alder skifter Haari, men ikkje alltid Hugen.
Naar Aldren er god, so verd Ungdomen gløymd.
