Og da vi paa Hjemveien var i Mosynupolis, udnævnte Keiseren ham – til Gjengjæld for hans Bedrifter – til Spatharokandidatos. Men efter Keiser Michaels Død og den følgende Keisers, hans Søstersøns, Død vilde [Araltes] i Keiser Monomachos’s Tid drage hjem til sit Land, og det blev ikke tilladt ham, men man lagde Endringer iveien for hans Reise [egl. Udgangen blev ham trang]; dog kom han i Hemmelighed bort og blev Konge i sit Land istedenfor sin Broder Júlavos; og han var ikke fornærmet over at være udnævnt til Manglabites eller Spatharokandidatos, men ogsaa som Konge bevarede han Troskab og Kjærlighed mod Romerne.
Paa Græsk lyder dette Kapitel saaledes (de i Klammere satte Rettelser ere af prof. Wassilievski):
Εἴπω δὲ σοι ἑτερον τῆς βασιλείασου [τῇ βασιλειᾳ σου και] κατὰ παύσω [καταπαύσω] τὸν περὶ τούτου λόγον. Ἀράλτης, βασιλέως μὲν Βαραγγίας ἦν υἱὸς, ἔχων δὲ ἀδελφὸν τὸν Ίούλαβον, ὅς και μετὰ θάνατον τοῦ πατρὸς αὐτοὺ κατέσχε τὴν πατρικήν βασιλείαν. προβαλλόμενος Ἀράλτην τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ δεύτερον μετ’ αὐτοῦ εἰς τὴν βασιλείαν. Ὃς δε καὶ νεός ὢν ἠθέλησεν εἰσελθεῖν καὶ προκυνῆσαι τῷι μακαριωτάτῳ βασιλεῖ κῦρ Μιχαὴλ τῷ Παφλάγονι καὶ ἐν θεᾳ γενομενος τῆς ῥωμαϊκῆς καταστάσεως. Ἤγαγε δὲ καὶ μετ αὐτοῦ καὶ λαὸν, ἄνδρας γενναιους πεντακοσίους, καὶ εἰσῆλτεν καὶ ἐδέξατο αὐτὸν ὁ βασιλεὺς, ὦν [ὡς] ἐνδέχετο. καὶ ἀπέστειλεν αὐτὸν εἰς Σικελίαν· ἐκεῖ γάρ ἦν ὁ ῥωμαϊκος στρατὸς πολεμῶν τὴν νῆσον. Καὶ ἀπελθὼν ἐνδείξατο ἔργα [μεγά]λα· ὑποταγείσης δε τῆς Σικελίας, ὑπέστρεψε μετὰ τοῦ λαοῦ αὐτοῦ πρὸς τὸν βασιλέα καὶ ἐτίμησεν αὐτὸν μαγγλαβίτην. Μετὰ δὲ
