Denne siden er godkjent
burt han lògar
som turr Halm.
Fram flaksar lærde
Skrukkeskinn;
krulla seg saman
og turka inn.
Songar kjem klunkande
bleik og lang;
det høyrdest ein Knett
som ein Traad sprang.
Fram vaggar diger
ein Etarsekk;
vart til ein fræsande
Feiteflekk.
Tung glid Lèting
i Oska ned;
murkar og brenn
som fauskin Ved.
Endelaus dreg seg
den lange Ferd;
mange, mange
lyt stana her.
