Side:Garborg - I Helheim.djvu/220

Fra Wikikilden
Denne siden er godkjent

aa tilgjeva henne
som tok han Jon.

Ho stridde og stridde;
Viljen var rein,
men Kjøte det veike
lagde Mein.

Ho tenkte so tidt:
no er det gløymt.
Men berre so var det
djupare gøymt.

Ho tenkte: no hev eg
ned det lagt.
Men upp att det glødde
med meir Magt.

Ho stridde og stridde;
Viljen var god;
men djupt sat Syndi
i Kjøt og Blod.

Daa hjelpte Vaarherre
med Braae:
tok Jon ifraa deim
baae.