Denne siden er godkjent
No trudde eg plent
eg hadde deg mist.
Kvit laag du og still
i Dagane sju; —
aa nei, er det visst?
aa nei, er det du?“
Mangt talar dei tvo
der yvi Sengi;
Veslemøy kviler
godt og lengi.
Og som ho att
vinn Magt og Mæle,
ho tèl sine Synir
fagre og fæle.
Moderi stirer
paa Dotteri bleik:
„Gud Takk, at du stapp
fraa den Leik.
Heilag maa du
visseleg vera,
som ut vart vald
til so stort aa bera.“
