Denne siden er godkjent
«Men vil nokon gjera det gode
for eit anna Liv Skuld, han daarar seg.
Tenar me for Løn, so fær me inga
Løn; for Domaren vaar, han som sit
her inne, og som ikkje lèt seg lura
paa Lengdi, han veit, at hadde det kje
vore for Løni, eller Straffi, so hadde
ein slik Tenar heller gjort det vonde.
Berre ei Løn hev me trygg; Livsmeining, Livsglede, Sjælefred.» Han smiler og ser paa meg: «du tykjer det er lite?»
«Mange fær du ikkje med deg,» segjer eg.
«Ingen,» svarar han, «utan dei som arbeider og er mødde, og som illtrivst i verdi og hev vondt. Men andre er det heller ikkje som treng Meisteren.»
Farvel, Tarald, du gamle Krok. Framfødd er du no, og heime for ollo.
