Denne siden er godkjent
Vart du lei oss;
kunde du ikkje bu her meir?
Vart me for ureine for deg,
for smaae;
vart det for laagt under Lofte
i Hjarto vaare,
for trongt, for kvævt;
fekk du ikkje Rom i Sjæler,
som vart til Pengetaskur,
og Reknestykke;
og i Himmelen vart det kje verande
for all den Eim av Blod,
og all den Os av ule Tankar;
og du drog deg burt,
og gav Verdi fraa deg?
Sandeleg,
eg er ikkje den burtkomne Son;
men du er ein burtkomen Fâr;
og ingen vaagar lenger aa veta deg att;
men av alle dine smaae er du saart sakna.
Men du er.
Eg kjenner deg.
