29 maa vera den same. Sume: guden til gautane. Gaut er elve naran fleire stadir i Norig, av gjota. Karm hende: som til sine tider strømmer over bredderne." (S. Bugge). Sleipne (laupar) het hesten til Odin. Han hadde aatte føtar. Snorre forlel at far hans var jøtunhesten Svadilfare, og mor hans var Loke. I Nivlhel (skodde-hel), dit vegen gjekk nord og ned", budde Hel, som styrde yvir dei daude. Hel var dotter til Loke og Angerboda. Fraa fyrst av tyder hel daude (slåa i hel), sidan, som i v. 6, helheimen, den dulde heimen, der dei daude er. — Ett naturfolk tanker sig icke doden såsom en forintelse. utan snarast såsom en ofvergång till ett nytt li f, och endast under forutsiittning af en. dylik tro forklaras en mångd ur åldriga grafbruk — — . Åldst lefde individen detta nya lif i sjalfva grafven, men redan tidigt — — — skaffade man sig ått- och stammgrafvar, och denna gemensamma stora graf var det forstå uppslaget til et dodsrike." (H. Schiick). Etter den eldre trui kom alle som døydde, jamvel Balder, til Hel. Seinare skilde Valhall seg ut til ein serskild daude heim. Helhunden heitte Garm (Voluspaa). 4. Vohnine var vise kvende, som spaadde ura framtidi. Dei var høgt vyrde. — Galder var trylle-song (av gala). Sjaa Haavamaal 153. 6. Vegtam, vegkunnig. — Valtam, kunnig med aa felle folk. 9. Håd (krig) 1) er vinteren manngjord, som øyder Balders freden (Gering). Snorre fortel at han var blind og bror aat Balder. S. Bugge finn her att sogo um den blinde Longinus som stakk spjote i Jesus. 11. Rina er i folkemaale no (Valdres) det same som rinde, rande, ein jordrygg, og kunde vel tenkjast vera eit anna namn paa disi Jord, som var kona til Odin. Bind er ogso elvenamn fleire stadir i Norig. S. Bugge trur at det er namne Bene (mor til Ajax), som er umvridi. Vaale (eller Aale segjer Snorre). S. Bugge: mannen fraa Valland, etter Oleus (Ajax), banemannen til Paris. Andre trur at Vaale kjem av Vonli, Vanula, og heng saman med vanir, som etter Loketrætta hadde heimstaden sin i vest for æsine. Det vert ogso tydt : uphavleg Vale av valr, dreparen, eller selt i samanheng med valin (kald). — Vaale den sterke het ein av hirdmennane til Harald haarfagre. Namne finst seinare baade paa Island og i Norig. 2) — Det var utgamall germansk skikk at ein inkje klypte håar og skjegg, fyrr ein hadde fullført ein lovnad. — Fraa andre stadir høyrer ein og at dagsgamle gutar gjer mannsverk: Hermes, Herakles, Apollo, solguden, som drap vinterdraken Pyton. 12. Møyane som græt. S. Bugge meiner at halse-skaut" her vil segja v de skjødreb, som ere fæstede i halsene" eller 1) Same roti i folkenamne hadar (paa Hadeland). 2) I gardsnamn paa austl ., Nordm., i Trondh.
