Side:Edda-kvæde, Gudekvæde.djvu/198

Fra Wikikilden
Denne siden er godkjent
— 190 —

segjer glodheit jøtnar,
alvar fagerhjul,
aalskir aasa sønir.“

Tor kvad:
17.
Seg meg daa, Allvis;
koss alt er laga
eg vonar, dverg, du veit:
kva mun skyir
med skur og uvèr
heite i kvar heim?"

Allvis kvad:
18.
„Sky i Mannheim,
skur-von hjaa gudar,
vindflot segjer vanir,
ur-von[1] jøtnar,
alvar vêr-kraft,
hylje-hjelm i Hel.“

Tor kvad:
19.
„Seg meg daa, Allvis;
koss alt er laga,
eg vonar, dverg, du veit:
kva mun vinden
som vidt fær ikring
heite i kvar heim?“

Allvis kvad:
20.
„Vind i Mannheim,
vavrar hjaa gudar,
kneggjar stormagtir segjer,
ylar hjaa jøtnar,
hjaa alvar dùn-fare,[2]
kvinar han kallast i Hel.“

21.
Tor kvad:
„Seg meg daa, Allvis;
koss alt er laga,
eg vonar, dverg, du veit:
kva den lygna
som liggje skal
heiter i kvar heim?“

Allvis kvad:
22.
„Logn i Mannheim,
lògje[3] hjaa gudar,
vind-dòv[4] segjer vanir,
òv-ly jøtnar,
alvar dag-dus,
dvergar dagsfred segjer.“

Tor kvad:
23.
„Seg meg daa, Allvis;
koss alt er laga,
eg vonar, dverg, du veit:
kva mun sjøen,
der sveinane ror,
heite i kvar heim?“

Allvis kvad:
24.
„Sjø segjer menn,
skipsveg gudar,
vaag segjer vanir,
aalheim jøtnar,
alvar øl-vyrke,
dvergar djup-have segjer.“

Tor kvad:
25.
„Seg meg daa, Allvis;
koss alt er laga,

  1. Ur, regnsky.
  2. Dùnfare, som fèr med dùn og brak.
  3. Lògje, stillt bil i storm.
  4. Vind-dòv, at vinden dovnar.