<poem> 1. Veideskap[1] nok valtivar[2] fekk. Men torsten tok deim, fyrr svolten traut. Dei med stavar trolla og spaadde or blod, fann dei at Æge aatte kjèlar
2. Sat der fjellbuen fjaag som eit barn, blingsa med augo som blind han vøre. Sonen til Ygg saag paa han kvast: „Du ofte gilde aat aasom gjere.“
3. Stræv fekk risen med strid-kulten daa, han hemn-raad vilde hitte imot: mannen til Siv laut skaffe fram kjèl, „daa skal eg øl aat alle bryggje.“
4. Inkje greidde gudar hæve og store kultar slike vanskar, fyrr Ty so trugin tok til orde, han gode raadir gav Lorride:
5. „Bur han i aust for Elivaagar, hundvise Hyme, ved himils-enden; far min djerv fulla hev kjèl, ei rast er han djup, romsam er han.“
- Tor kvad.
6. „Tru han lòg-kjèlen laaner til oss?“
- Ty kvad:
„Jau, min ven,
um me velur brukar.“
