Rabna-Brydlup uti Kraakalund
Norske Viser og Stev i Folkesproget, utgitt av P. A. Munch, P. T. Mallings Forlagshandel, (s. 79–86).
26. Rabna-Brydlup uti Kraakalund.
(I Sogns Dialekt.)
Lante Auster i Kraakalund,
Der e’ saa fager ein By;
Adla di Djur i Verda e’,
Di sankjast deruti.
Bjønnan han e’ yppast Kar uti Skogjen.
Der e’ saa fager ein By;
Adla di Djur i Verda e’,
Di sankjast deruti.
Bjønnan han e’ yppast Kar uti Skogjen.
Bjønnan han sat uti Bakkje,
Og maangt so monna han hugsa;
Ska eg svøima den brei’a Fjord
Vaat da verda mi’ Buxa.
Bjønnan vidste seg ingjen Raad uti Skogjen.
Og maangt so monna han hugsa;
Ska eg svøima den brei’a Fjord
Vaat da verda mi’ Buxa.
Bjønnan vidste seg ingjen Raad uti Skogjen.
Saattan[1] heve eg den heile Nat
Me’ Graat og illa Laat;
Søte Halvard læne meg Skuta di’,
Meg bær slet ingjen Baat.
Eg e boden te’ Brydlupsgard uti Skogjen.
Me’ Graat og illa Laat;
Søte Halvard læne meg Skuta di’,
Meg bær slet ingjen Baat.
Eg e boden te’ Brydlupsgard uti Skogjen.
Eg e’ boden te’ Brydlupsgard
Uti Rabna-Bur;
Rabnin ska’ han Bru’rgom vera,
Trana vera hans Bru’r.
Eg ska’ vera Kjøkameistar’ i Skogjen.
Uti Rabna-Bur;
Rabnin ska’ han Bru’rgom vera,
Trana vera hans Bru’r.
Eg ska’ vera Kjøkameistar’ i Skogjen.
Saa kom Ulvin laupande,
Spodde seg so’ ein Piil;
Gjeva ville eg einkvart[2] Got,
Eg va’ tvertøve’ ein Miil.
Thi eg ska’ vera Klokkar uti Skogjen.
Spodde seg so’ ein Piil;
Gjeva ville eg einkvart[2] Got,
Eg va’ tvertøve’ ein Miil.
Thi eg ska’ vera Klokkar uti Skogjen.
Kjøtmeisa kom ho’ fykande
Me’ ein vesal Molle[3] Kjøt;
Da laa ho’ te’ Gjestebud,
De smak hadle[4] søt;
Kjøtmeisa ho’ va’ Tjenstpika i Skogjen.
Me’ ein vesal Molle[3] Kjøt;
Da laa ho’ te’ Gjestebud,
De smak hadle[4] søt;
Kjøtmeisa ho’ va’ Tjenstpika i Skogjen.
Hjasin[5] kom han bøxande,
Datt han paa si’ Naasa;
Han skundad’ seg te’ Brydlupsgard
Han haura’ Eikhodna blaasa.
Eikhodn blaasad’ i Lu’ren uti Skogjen.
Datt han paa si’ Naasa;
Han skundad’ seg te’ Brydlupsgard
Han haura’ Eikhodna blaasa.
Eikhodn blaasad’ i Lu’ren uti Skogjen.
Orrin[6] kur onde Bjørkerot,
Fann ei vesla Ma’k;
Dan so skjænkte han Bru’rgommen,
Han fek god Læn og Tak.
Orrin han va’ Kokkeras uti Skogjen.
Fann ei vesla Ma’k;
Dan so skjænkte han Bru’rgommen,
Han fek god Læn og Tak.
Orrin han va’ Kokkeras uti Skogjen.
Ein feit Smørklak bar Høna fram,
Ho’ va deira Kokkatus,
Dan laante ho’ med seg heima’ te’;
Kjætto ga’ ein Mus.
Kjætto ho’ va Dyraskjyttar i Skogjen.
Ho’ va deira Kokkatus,
Dan laante ho’ med seg heima’ te’;
Kjætto ga’ ein Mus.
Kjætto ho’ va Dyraskjyttar i Skogjen.
Haukjen ga’ ein Kjukling,
Da stal han so ein Tjov,
Kraako svaaraa: Stola’ Kost
Heva me’ intje behov.
Bru’rgommen sa: os vantast Kost uti Skogjen.
Da stal han so ein Tjov,
Kraako svaaraa: Stola’ Kost
Heva me’ intje behov.
Bru’rgommen sa: os vantast Kost uti Skogjen.
Hanen ga’ ein Fladbrøleiv,
Kom utaav Stabur,
Spendto, sparko, gjor’ seg te,
Gol ein Kukkalur.
Han va’ deira Sangmeistar uti Skogjen.
Kom utaav Stabur,
Spendto, sparko, gjor’ seg te,
Gol ein Kukkalur.
Han va’ deira Sangmeistar uti Skogjen.
Spurvin skulle ho’m Drikka skaffa,
Da’ laag di haanom paa;
Fand han seg eit Maltakodn,
Dar gjore han Munngaat[7] paa.
Spurvin va’ han Munngaatsmann[8] uti Skogjen.
Da’ laag di haanom paa;
Fand han seg eit Maltakodn,
Dar gjore han Munngaat[7] paa.
Spurvin va’ han Munngaatsmann[8] uti Skogjen.
Ein søt Mjelkkjæs[9] paa deira Fat,
Dan monna Svala bringa,
Dan kjøpte ho to ein Dank ju Mat![10]
Di toke med kva’ di finga.
Svala ho’ va’ Bru’rapika uti Skogjen.
Dan monna Svala bringa,
Dan kjøpte ho to ein Dank ju Mat![10]
Di toke med kva’ di finga.
Svala ho’ va’ Bru’rapika uti Skogjen.
Suggo ga’ eit Kamshove,
Komperuta[11] og Supa,
Havrasupa og Kinnakling,
Skotadrik og Blanda.
Der va’ baade Sup’ og Syre i Skogjen.
Komperuta[11] og Supa,
Havrasupa og Kinnakling,
Skotadrik og Blanda.
Der va’ baade Sup’ og Syre i Skogjen.
Rævin ga’ ein Lepsakling,
Levsakling og Gumba,
Levrakaka, Kalvadans
Kjeisa, Ost og Dravla,
Rjømmesol og Møssebrim i Skogjen.
Levsakling og Gumba,
Levrakaka, Kalvadans
Kjeisa, Ost og Dravla,
Rjømmesol og Møssebrim i Skogjen.
Korsbrød, Kabbreta,[12] søte Brød,
Git te’ Brydlupsgar,
Rognakaka, Levrakling,
Kjeisa, Ost og Rav,
Da’ ga’ Gjeita, Borddiskslikkar[13] i Skogjen.
Git te’ Brydlupsgar,
Rognakaka, Levrakling,
Kjeisa, Ost og Rav,
Da’ ga’ Gjeita, Borddiskslikkar[13] i Skogjen.
Knøost, Tvibryggje[14] og Brennevin,
Rauma, Dravle og Graut,
Da ga’ Ler’kje Sangefugl;
Gaukjen ga’ eit Naut.
Gaukjen va’ Umungaatsmand[15] i Skogjen.
Rauma, Dravle og Graut,
Da ga’ Ler’kje Sangefugl;
Gaukjen ga’ eit Naut.
Gaukjen va’ Umungaatsmand[15] i Skogjen.
Ulvin stod i Kjerkoled,[16]
Stø’e seg paa si’ Sverd;
Slaar han seg i Strande ne’
So fager ein Fugleferd;[17]
Han sjaar Trana trinande i Skogjen.
Stø’e seg paa si’ Sverd;
Slaar han seg i Strande ne’
So fager ein Fugleferd;[17]
Han sjaar Trana trinande i Skogjen.
Han spaar Bru’ro trinande
Med si’ høga Bein;
Hegra[18] med sin lange Hals
Var henna’ Leiasvein.
Steindolpen[19] buldrad’ paa Trommen i Skogjen.
Med si’ høga Bein;
Hegra[18] med sin lange Hals
Var henna’ Leiasvein.
Steindolpen[19] buldrad’ paa Trommen i Skogjen.
Da’ va’ mykjan Glira,
Halva meira Gama’;
Ulvin skuld’ han Klokkar vera,
Han kun’ inkje ringje te’ sama’.
Ræven va’ den træskaste Kar i Skogjen.
Halva meira Gama’;
Ulvin skuld’ han Klokkar vera,
Han kun’ inkje ringje te’ sama’.
Ræven va’ den træskaste Kar i Skogjen.
Sau’jen va’ deira Føringsmand,
Kadla’ va han te Prest,
Gjek han seg i Kjerkjo ind,
Las so vakker ei’ Text.
No tok paa at kveldast uti Skogjen.
Kadla’ va han te Prest,
Gjek han seg i Kjerkjo ind,
Las so vakker ei’ Text.
No tok paa at kveldast uti Skogjen.
No tok paa at kveldast,
Dei kun’ intje lengar bi’a;
Dei skundad’ seg te’ Brydlupsgard,
Magjen bar paa at svi’a.
Dei gjorde so ei’ Slufsing[20] uti Skogjen.
Dei kun’ intje lengar bi’a;
Dei skundad’ seg te’ Brydlupsgard,
Magjen bar paa at svi’a.
Dei gjorde so ei’ Slufsing[20] uti Skogjen.
Hjasin utaav si’ Dristigheit
Fek han seg ein Brand,[21]
Skaut han seg trei Stykkjer av,
Daa ræddas kvær ein Mand.
Han gjorde so ei’ Fnysing uti Skogjen.
Fek han seg ein Brand,[21]
Skaut han seg trei Stykkjer av,
Daa ræddas kvær ein Mand.
Han gjorde so ei’ Fnysing uti Skogjen.
Bru’rgommen tok si Bru’r med seg,
Sette seg i Høgsæte;
Medlo huro Gjeste
Yppast stor Skitlæte;[22]
Daa va’ al om Høgheita uti Skogjen.
Sette seg i Høgsæte;
Medlo huro Gjeste
Yppast stor Skitlæte;[22]
Daa va’ al om Høgheita uti Skogjen.
Spurvin sette seg Manna høgst,
Han tyktes ei vera liten;
Kjøtmeisa bøxte ho’ haanom næste,
Og sette seg op i Brikjen.
Gaasa ho va’ Klevekona i Skogjen.
Han tyktes ei vera liten;
Kjøtmeisa bøxte ho’ haanom næste,
Og sette seg op i Brikjen.
Gaasa ho va’ Klevekona i Skogjen.
Skjora skulde ho skjenka
I mykjen Manna Traang;
Ho’ kunne seg intje paa Golva snu,
Thi Vela[23] væra for laang.
No beit Munngaat kort paa[24] i Skogjen.
I mykjen Manna Traang;
Ho’ kunne seg intje paa Golva snu,
Thi Vela[23] væra for laang.
No beit Munngaat kort paa[24] i Skogjen.
Uglo drog ut Taskhakje[25]
Bøxad’ ho’ øve Borde;
Hugga ville bo Kjøtmeisa,
Kjøtmeisa tok te’ Orde:
Di Skitlaat meg findst ret om i Skogjen.
Bøxad’ ho’ øve Borde;
Hugga ville bo Kjøtmeisa,
Kjøtmeisa tok te’ Orde:
Di Skitlaat meg findst ret om i Skogjen.
Ulvin dro utur Sølverskaal,
Slo han hedna mot Golv;
Ind so kom han Bamsebonde:[26]
Eg trur, du raar deg sjølv
Vor Herreste Fammen! holt meg intje i Skogjen.
Slo han hedna mot Golv;
Ind so kom han Bamsebonde:[26]
Eg trur, du raar deg sjølv
Vor Herreste Fammen! holt meg intje i Skogjen.
Ind kom Kraaka hoppanda
Med si svarta Hetta:
Sitje no alle heil og sæl,
E’ di no adle metta?
Vil di blot held’ op og eta i Skogjen.
Med si svarta Hetta:
Sitje no alle heil og sæl,
E’ di no adle metta?
Vil di blot held’ op og eta i Skogjen.
Daa svara Ørna, gamla Gumor,
I Brikja dar ho sat:
Os heva intje skortad’ idag,
Kverkjen Drikka helle Mat;
Ko Læn hæve de, so de heva læt uti Skogjen.
I Brikja dar ho sat:
Os heva intje skortad’ idag,
Kverkjen Drikka helle Mat;
Ko Læn hæve de, so de heva læt uti Skogjen.
Bjønnan vart han rusande,
Kukka han i si’ Brok;
Somma di heva de’ Laate paa seg,
Di grua, di fær intje nok.
Laakjen[27] e’ den yppast Gras i Skogjen.
Kukka han i si’ Brok;
Somma di heva de’ Laate paa seg,
Di grua, di fær intje nok.
Laakjen[27] e’ den yppast Gras i Skogjen.
Daa va mykjen Elskogn
Uti Rabnabur;
Rabnin tæka si Trana i Faang,
Ho’ va’ hans venaste Bru’r.
No drog hver Mand heim te Sina i Skogjen.
Uti Rabnabur;
Rabnin tæka si Trana i Faang,
Ho’ va’ hans venaste Bru’r.
No drog hver Mand heim te Sina i Skogjen.
Fore di ei vel uti dedne Fær
Uti Rabnabur;
Gud lade os fara evindeleg vel.
Skadi i[28] Bru’rgom og Bru’r,
Gud lat di aldrig Dagen trivast i Skogjen!
Uti Rabnabur;
Gud lade os fara evindeleg vel.
Skadi i[28] Bru’rgom og Bru’r,
Gud lat di aldrig Dagen trivast i Skogjen!
- ↑ Saattan, siddet.
- ↑ einkvart, noget, er eller andet.
- ↑ ejn vesal Molle, et lided Stykke.
- ↑ hadle, eg. hardla, særdeles.
- ↑ Hjasin, Haren.
- ↑ Orrin, Orhanen.
- ↑ Munngaat, tynt Øl.
- ↑ Munngaatsmand, den Kjøgemester, der i Brylluppet har med Udskjænkning at gjøre.
- ↑ Mjelkkjæs, hvid Ost.
- ↑ Herved forstaaes sikkerlig en Hollænder.
- ↑ Komperuta, Fiskeboller af Lever og Meel.
- ↑ Korsbrø, Kabbreta, et Slags Villing.
- ↑ Borddiskslikkar, Tallærkenslikker.
- ↑ Tvibrygje, stærkt Øl.
- ↑ Umungaatsmand, den Kjøgemester, der sørger for Maden.
- ↑ Kjerkoled, Kirkegaardsport.
- ↑ Fugleferd, Hob af Fugle.
- ↑ Hegra, Heiren.
- ↑ Steindolpen, Steendolpen, Steenskvætten.
- ↑ Slufsing, Spektakel, Allarm.
- ↑ Brand, Bue.
- ↑ Skitlæte, Klammeri.
- ↑ Vela, Halen.
- ↑ No beit kort paa, nu lakked ad Ende med.
- ↑ Taskhakje er et Binavn for Uglen.
- ↑ Bamsebonde, Bjørnen.
- ↑ Laakjen, Løgen.
- ↑ Skadi i, d. e. gid al Ulykke maatte ramme.