16 og koma ifraa Makedonia til dykker atter, og faa Fylgje ifraa dykker til Judæa.
17 Foor eg daa kannhenda med Lauslynde, daa eg fyresette meg dette, elder er det etter Kjøtet eg fyreset meg det, som eg fyreset meg, so at det hjaa meg skulde vera: Ja, Ja, og: Nei, Nei?
18 Men so vist som Gud er trufast, var vaart Ord hjaa dykker ikkje Ja og Nei.
19 For Guds Son Jesus Kristus, som er forkynnt hjaa dykker ved oss, ved meg og Silvanus og Timoteus, han heve ikkje vortet Ja og Nei, men Ja heve det vortet i honom.
20 For so mange som Guds Lovnader ero, ero dei i honom Ja, og i honom Amen — Gud til Æra ved oss.
21 Men den, som held oss faste saman med dykker i Kristus og salvade oss, er Gud,
22 han, som innssglade oss og gav oss Anden til Pant i vaare Hjarto.
23 Men eg kallar Gud til Vitne yver mi Saal, at det var til aa spara dykker, at eg enno ikkje kom til Korint,
24 ikkje at me ero Herrar yver Trui dykkar, men me ero medverkande til dykkar Gleda; for i Trui standa de.
Men eg heve fyresett meg dette med meg sjølv, at eg ikkje atter vilde koma til dykker med Sorg.
2 For um eg veld dykker Sorg, kven er det, som gleder meg, utan den, som eg heve valdet Sorg?
3 For eg skreiv dette til dykker fyre det, at eg ikkje, naar eg kjem, skulde faa Sorg av deim, som eg
skulde hava Gleda av, daa eg stolar paa dykkr alle, at mi Gleda er Gleda fyre dykker alle.
4 For i myki Hjartans Trengsla og Tyngsla heve eg skrivet dykker til under mange Taaror, ikkje fyre det, at de skulo faa Sorg, men at de skulo kjenna den Kjærleiken, som eg serlege heve til dykker.
5 Men um nokon heve valdet Sorg, daa er det ikkje meg, han heve valdet Sorg, men til Deils — at eg ikkje skal vera for hard — dykker alle.
6 Nog fyre honom er denne Refsingi av dei fleste,
7 so at de helder skulo tilgiva og trøysta honom, so at han ikkje skal ganga under i endaa tyngre Sorg.
8 Difyre tel eg fyre dykker, at de maa lata Kjærleike raada imot honom.
9 For difyre var det og eg skreiv, at eg vilde vita, um de heldt Prøva, um de ero lydige i alt.
